promieniowaniem widzialnym
Encyklopedia PWN
spektroskopia
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
[łac.-gr.],
dziedzina techniki zajmująca się detekcją i wizualizacją promieniowania podczerwonego (rzadziej mikrofal) emitowanego przez obiekty.
fotoluminescencja
luminescencja zachodząca w wyniku powrotu do stanu podstawowego cząsteczek lub atomów wzbudzonych do wyższych stanów elektronowych promieniowaniem elektromagnetycznym (zakresu widzialnego i nadfioletu).
[gr.-łac.],
zjawiska wywołane rozproszeniem, odbiciem, załamaniem i rozszczepieniem promieniowania elektromagnetycznego na gazowych składnikach powietrza, aerozolach atmosferycznych, kroplach wody i kryształach lodu, a także zakrzywianiem się drogi światła przy przejściu przez warstwy powietrza o różnej gęstości.
promieniochronne substancje, środki promieniochronne, filtry słoneczne,
składniki kosmetyków chroniące ludzką skórę przed niekorzystnym wpływem promieniowania ultrafioletowego (UV, promieniowanie nadfioletowe);
